Dit bepaalde chassis werd bij Cadillac Detroit besteld via de Edelweiss Garage in Lausanne, Zwitserland door Philippe Barraud, de zoon van een rijke industrieel. De jonge playboy bezat een hele loods auto's, money no object. Maar er woonden in de glamoureuze Zwitsere Riviera ook andere playboys die niet krap bij kas zaten. Delahayes, Delages, Talbot-Lagos en andere exoten waren meer regel dan uitzondering.
Dus deed de jonge playboy het enige wat hem logisch leek, hij bestelde een Cadillac V16 chassis en trok vervolgens naar de plaatselijke carrozzeria, Hartmann, waar hij een unieke wagen zou laten bouwen. Hij had naar gelijk welke beroemde carrossier kunnen trekken, maar Philippe wou zijn nieuwe speeltje zo snel mogelijk.
Uiteindelijk raakten Barraud en Hartmann het eens, de wagen zou een coupe cabriolet met volledig gesloten spatborden. In retrospectieve zijn sommige delen een schaamteloze kopie van Figoni & Falaschi, maar dat mocht de pret niet drukken.
Op onderstaande foto's zijn wij een trotse, kersverse eigenaar, poserend naast zijn nieuwe auto:
Het vergde enige overtuigingskracht van zowel Barraud als Hartmann om de authoriteiten te laten geloven dat het voertuig moest ingeschreven worden als tweezits personenwagen en niet als vrachtwagen, het gevaarte was namelijk bijna 7 meter lang.
De volgende tien jaar werd de auto sporadisch gebruikt, Barraud's aandacht was namelijk al snel afgeleid door de vele nieuwere auto's die hij maar bleef aankopen.
De verdere geschiedenis van de auto is vrij goed bekend, zo maakte de V16 verschillende technische aanpassingen, kleurwissels, bumperwissels, restauraties en periodes van verwaarlozing mee, de saillantere details zijn oa. het feit dat hij voor een fortuin werd verkocht als zijnde een "echte" Figoni & Falaschi bodied Cadillac.
