Ventix sponsor Mobile school rally

[Mobileschool]

A big thank you to our sponsor Ventix for helping us move further along our Mongol Rally itinerary !!!


We are 3 friends taking on a legendary road trip for charity, from Belgium to Mongolia, along the epic silk road,16.000km, through 17 countries including Turkey, Iran, the Stans, and Mongolia.
To harden the challenge, we will do this with a 20-year old car.



The road trip aims to raise €3000 for Mobile School, a Leuven based charity organisation, dedicated to empowering autonomous organisations working with street-connected children throughout the world. Mobile School develops mobile school carts and educational materials.
During our trip we will visit ongoing Mobile School projects in Tirana, Albania and Thessaloniki, Greece.
Further east, passing Istanbul, we'll be entering Asia, where the unexplored routes start through Iran, the Stans, the legendary Pamir Highway taking us through the high mountain ranges of Tajikistan, and finally Mongolia.
The finish of our Rally will be in Ulan Ude (Russia), just north of the Mongolian border.

[Ronny]

Kan het niet in 't Vlaams? We zitten hier (nog) niet op CNN hé
Wat een belevenis, als jullie de rally uitrijden dan verdubbel ik het sponsorgeld.
Op één voorwaarde, om de paar dagen een update (in het Nederlands) mét foto's, zodat wij kunnen meegenieten van jullie fantastische avontuur.
Toytoy

[Mobileschool]

Geweldig, hopelijk komen we aan
Dank u wel en we zullen alles in't vloms zetten

[Mobileschool]

Rally start met veel enthousiasme en belangstelling te Leuven
Zaterdagmorgen 14 juli hebben de 3 vrienden (Steven, Tom, Peter) hun rally-wagen aan het grote publiek getoond voor het Stadhuis te Leuven. Naast familie en vrienden kwam ook Denise Vandevoort, Schepen van Cultuur, de sfeer opsnuiven.
Mobile School vzw stond ook opgesteld met een schoolkar, om de mensen duidelijk te maken dat het niet alleen om een geweldig avontuurlijke onderneming gaat, maar eveneens ter ondersteuning van dit goede doel om straatkinderen een minimum aan educatief materiaal ter beschikking te stellen.

Rond 10u30 ging het avontuur dan werkelijk van start en vertrok de bende met de 20-jaar oude Opel Astra oostwaarts, eindbestemming Mongolië.
Diezelfde avond nog strandden zij 770km verder in Iggensbach (D), vlak voor de grens met Oostenrijk.
Voorlopig zonder autoproblemen, op één klein dashboard-lampje na (probleem elektronica koelcircuit motor...). Zal na een nachtje wel terug uitgaan zeker?

[Mobileschool]

Ondertussen is het woensdagmorgen 18 juli en hebben we reeds 8 landen doorkruist: Duitsland (1e stop Passau), Oostenrijk, Slovenië, Kroatië (2e stop Zadar), Bosnië-Herzegovina, Montenegro, Albanië (3e stop Tirana) en Griekenland (4e stop Kavala). De Opel Astra heeft ook al 2700km extra op de teller.

Per toeval arriveerden we in Zadar, Kroatië net tijdens de WK voetbal-finale...wat een drukte, getoeter,...de teleurstelling werd snel weggepinkt.

Later zijn ons vooral de prachtige landelijke routes doorheen Bosnië en Montenegro opgevallen. Zeker de moeite waard om nog eens te doen per auto of moto. Eenmaal de grens over met Albanië valt de armoede en het chaotisch verkeer onmiddellijk op.
Albanië is duidelijk het land waar heel wat 2de hands van onze Mercedessen terecht komen. Met een Mercedes rijden is hier een statussymbool, al is die 20 jaar of ouder, met of zonder roestplekken.
17 juli 's morgens bezochten we een Mobile School project in één van de armste buurten van Tirana, Albanië's hoofdstad. De kinderen ontdekten vol bewondering onze rally-wagen (zie foto). Die werd al gauw een klimrek... We hebben op tijd moeten ingrijpen of Oscar vooral op de motorkap had het niet overleefd.

Vandaag gaat het richting Istanboel (voor de Grieken noemt dat nog steeds Konstantinopoulos). En Oscar en Ventix gaan mee!
Weldra meer nieuws hierover.

[Mobileschool]

Blijkbaar zijn de foto's niet mee doorgekomen tijdens ons laatste bericht...

[Mobileschool]

Woensdag 18 juli (dag 5) reden we vanuit Griekenland ons 9de land binnen: Turkije, een prachtig land. Niet veel verder ligt de metropool Istanbul, een stad van meer dan 16 miljoen inwoners, gescheiden door de Bosporus rivier die ook de grens tussen Europa en Azië betekent.
Donderdag namen we een rustdag om deze bruisende stad te bezoeken, bezaaid met indrukwekkende moskeeën, pleinen, kleine en grote ‘bazaar’-markten, tapijtwinkels, thee-bars en restaurantjes.
De dag nadien ging de trip resoluut 800km verder via hoofdstad Ankara naar het centraal gelegen Göreme nationale park bij Nesvehir. Onderweg, en ook ter plaatse, kruisten we enkele andere rally-teams. Telkens weer een leuke kennismaking met mensen die even gedreven zijn als ons, soms met auto’s die ook al een heel leven achter de rug hebben. ’s Avonds pintjes drinken met onze italiaanse Fiat Panda vrienden…
De volgende ochtend, 21 juli, vroeg opgestaan voor een ballonvaart over Göreme…subliem. We legden onszelf een tweede rustdag op, om later op de dag nog van een quad-tocht te genieten.
In Göreme wemelt het ook van de oude auto’s die met hun fameuze CO2-uitstoot de zuivere lucht wat extra opwarmen
Ondertussen staat de teller op dik 3900km. Maandag een lange rit voor de boeg richting Iraanse grens. Hier zal het avontuur pas écht beginnen…

[Mobileschool]

Op 23 juli bereikten we de Turks-Iraanse grens. Vooral het in orde krijgen van de autopapieren (Carnet De Passage) en verzekering (50€) kost tijd en geduld. Maar we hadden geluk: 3 uur later bolde onze Opel Astra al vlot over de Iraanse autosnelweg, en reden we tot Urmia voor de eerste Perzische nacht.
Klein detail: de benzine kost hier amper €8 voor een 45-tal liter! Rijden maar dus!

De dag daarop vroeg opgestaan en resoluut gereden tot mega-stad Teheran.
’s Avonds werden we daar thuis verwacht bij François Hirsch, de Belgische consul. Die verwende ons met Orval, frietjes, braadworst (van bij de Colruyt!) en pousse-café zoals we het kennen en graag hebben! Zeer fijne avond, en heel wat tips gekregen over Iran, maar ook de landen die we binnenkort aansnijden.

25 juli werd opnieuw een complete rustdag: geslapen tot 10u (’t was precies eens nodig…) , en daarna enkele hoogtepunten in Teheran bezocht. Het is onvoorstelbaar hoe gastvrij en vriendelijk dit volk is. Je wordt overal aangesproken met de glimlach, iedereen helpt je verder, en ze poseren graag voor de foto’s! Wij hebben in België een compleet verkeerd beeld over Iran…jammer.

26 juli opnieuw de baan op voor een 5-tal uurtjes tot Isfahan, dat in de 11de eeuw de hoofdstad van Perzië werd. De Perzen noemden het toen zelf 'Nesf-e-Jahan', 'de halve wereld', waarmee ze bedoelden dat als je het gezien had, je de halve wereld gezien had. Vooral vanwege de mix aan handelaars vanuit het hele Midden-Oosten die naar hier voor zaken afzakten. Isfahan ligt pal op de oude Zijderroute.

27 juli: alweer rustdag, maar het is dan ook meer dan de moeite om rond te kuieren in deze gezellige stad met z’n prachtige moskeeën, parken en pleinen.

(foto's worden hierna opgeladen...de internetverbinding is hier traag...)

[Mobileschool]

Sfeerbeelden uit Teheran

[Mobileschool]

Sfeerbeelden uit Isfahan