Zoals steeds weer met een volle auto naar huis.

Amai, dat wordt precies toch ook een body off restauratie... Ben je ondertussen al kapitein?

Knap. Ligt hij nog steeds in Zelzate? Dan komen we nog eens af als je er aan bezig bent.
Geslaagd voor de examens?

Neen, niet geslaagd, niet verwacht, dus nog geen kapitein.
Boot blijft in Zelzate, zeker nog enkele maanden. Beetje spreiden want hier, in de atelier is het ook plezant.
Volgend weekend hopelijk de kiel schilderen, we zien wel, werk gaat voor.

We staan weer een stukje verder, hier ben ik de rotte stukken hout van de stuurhut aan het vernieuwen.
Klaar om te primeren en dan te mastikeren met een speciale polyester voor hout.

Boot staat buiten om die laatste laswerken aan het dek te doen.
Steven, een goede vriend vanuit het Soudokay tijdperk, is een meester in het lassen met bagetten.
Het uitslijpen en de nieuwe platen maken had ik voordien reeds gedaan.
Ik beneden goed uitkijken voor brand terwijl Steven in de blakke zon de laswerken uitvoert.
Wat was het warm.

Na de arbeid, de geneugten...
Lekker eten met een goed fleske wijn aan boord.
Daarna te voet naar het hotel voor een frisse douche.

De dag nadien hebben we de laswerken goed behandeld met roest-o-leum, klaar om het onderdek te plaatsen. Dat zal hopelijk voor begin augustus zijn.

Tijdens de kalme momenten werken we in de atelier ook aan de boot.
Hier is Tim het buitenstuur aan het opknappen.

De koperen patrijspoorten staan helemaal groen en dof.
Op de tweede foto kan je zien dat ik een systeem heb gemaakt om de poorten uit mekaar te halen, dat is veel makkelijker om te poetsen. Maar ik durf niet door draaien, schrik om het raampje stuk te doen.
Dus alles met de hand, een uur of vier per poort, nog zestien te gaan.
Maar dat zal voor augustus zijn, nu eerst naar Muno.