Een kevertje cabrio restaureren was al lang een droom. Vroeger eens een camino brommer gerestaureerd dus een kever zal dan ook wel gaan, dacht ik...
Eentje gevonden en gewapend met 2 schroevedraaiers en enkele sleutels ben ik, zoals velen, zonder nadenken aan mijn eerste restauratie begonnen. Drie jaar later heb ik mijn eerste ritje kunnen maken.
Op straat, de auto al rustend op bakstenen en met een zeil erboven als het regende, sleutelde ik maar door, tot hij helemaal uit elkaar lag.
Ik besefte vlug dat een werkruimte nodig was, mijn eerste werkplaats was vlug in gebruik, een stal bij een buurman. Toen vond ik die roestplekken zeer spectaculair, nu besef ik dat het bij vele oldtimers zo is. Je ziet dat de auto al 3 verschillende kleuren heeft gehad. Het koetswerk scheiden van het chassic. Uithalen van de elektriciteit. De auto gaat weg om te zandstralen...

De kever zag er na het zandstralen goed uit, althans dat dacht ik. Met een geleende laspost en een slijpmolen van Topcraft ben ik vol goede moed aan de laswerken begonnen, toen wist ik nog niet dat de rotte plekken binnenin, meestal onzichtbaar, vertoefden. De moed zakte algauw in m'n schoenen toen ik begon te slijpen. Ik heb er lang over gedaan, maar ik heb het toch voor mekaar gekregen om het koetswerk goed op te lassen. Ziet er zo goed uit, maar wat zit er achter? Oei,oei, en wat zit er nog daarachter? Allé, kom, alles eruit Zo was het achterpaneel... Het achterpaneel volledig eruit. Het nieuwe achterpaneel netjes ingelast en afgewerkt.

De laswerken aan het koetswerk zijn achter de rug, dus het chassis komt aan de beurt. Het chassis is opgelast, dat ging vlugger dan het koetswerk. Het chassis in de grondverf gezet en daarna gerutext, klaar om te monteren.

De motor zelf was nog oké, maar had een grondige opfrisbeurt nodig. In een geïmproviseerd spuithoekje heb ik het plaatwerk van de motor herspoten. Motor netjes gemonteerd, klaar voor te starten...

Alle onderdelen staan op het chassis gemonteerd, enkele mooie foto's...

Het koetswerk staat in grondverf, klaar om te spuiten. Het koetswerk is gespoten.

Van de montage heb ik geen foto's. Ik herinner me nog wel dat het veel bloed, zweet en tranen heeft gekost om de auto in mekaar te krijgen.
Hier staat de auto bij de garnierder.

De auto is, na drie jaar, klaar. We zijn nu 15 jaar verder, hij heeft ondertussen 40.000km probleemloos gereden in weer en wind.
Hij ziet er nog steeds geweldig uit.

Geen foto's van ronny anno '96?